De Xeo luidsprekerlijn is gebaseerd op de identieke Excite reeks (weliswaar dan zonder ingebouwde ontvanger en versterker). Geluidskwaliteit is gelijkaardig, hoewel de Xeo naar verluidt een iets geprononceerder laag voortbrengt. De draadloze oplossing zet in ieder geval aan tot dromen: eindelijk een kwalitatief weergave systeem zonder de beperking van luidsprekerkabel lengte. Je kan er makkelijk een multi-room oplossing mee bouwen. Vermits Dynaudio daarenboven nog beschikt over betere (maar ook duurdere) conventionele luidsprekers, kan je er vermoedelijk nu al vanop aan dat het voor hen relatief makkelijk moet zijn om deze luidsprekerreeksen ook in de toekomst uit te rusten met draadloze technologie. Helemaal mooi wordt het mocht Dynaudio de luidsprekers op dat moment ook uitrusten met (herlaadbare) batterijvoeding zodat je zelfs niet meer beperkt bent tot plaatsing nabij een stopcontact!
De Xeo 5 vloerstaanders zijn makkelijk te plaatsen gezien hun relatief gunstige gewicht. Ze ogen slank en elegant, en passen in de meeste interieurs. De baspoort bevindt zich aan de achterzijde, hiermee kan je dus spelen in functie van het gewenste effect. Wil je een stevige laagweergave, dan volstaat het om de luidsprekers in een hoek van de kamer op te stellen. Wil je liever een gezond evenwicht tussen hoog, midden en laag, dan positioneer je ze beter een metertje van de achterwand. Bij de Xeo 5 heb je de keuze: ofwel monteer je de meegeleverde spikes, ofwel plak je de voorgevormde viltjes (alnaargelang de ondergrond in je luisterkamer).
In een gemiddelde luisterruimte leveren de ingebouwde versterkers (2 x 50W) voldoende vermogen om muziek zoals Daft Punk krachtig weer te geven. Nummers als Robot Rock of Technologic bieden de speakers voldoende gelegenheid om een gedreven beat te kunnen ondersteunen. Lipps Inc. was eind jaren zeventig goed voor een megahit: Funcky Town. De Xeo 5 heeft geen moeite met de funk-disco elektro en katapulteert me terug in de tijd toen er op de radio ook een gelijknamig programma te beluisteren viel. Yarbrouch & Peoples kwamen even later (1980) met Don’t Stop the Music op de proppen. Met plezier herbeluisterde ik het nummer: schitterende old school groove, en wat een geweldige stem heeft die Alisa Peoples toch! De Xeo 5 klinkt “volwassener” vergeleken met de Xeo 3. Als je de keuze hebt om bv Time Of The Season (uit 1967 van The Zombies) te beluisteren op de Xeo 3 of de Xeo 5, dan kies je in een luisteromgeving van gemiddelde grootte (luisterafstand 4 a 5 meter) uiteraard voor de Xeo 5. Ze geven ook voldoende en aangename druk op nummers zoals “Seven Stars” van de Franse groep Air. De muziek blijft niet plakken aan de behuizing van de Xeo, maar komt er voldoende van los, zeker in de breedte. Het dieptegevoel is minder aanwezig, maar je moet rekening houden met het prijsniveau waarop je je bevindt. Kerkorgel muziek is ook perfect beluisterbaar op de Dynaudio’s, en ze doen maximaal hun best om de laagste noten eruit te halen, maar het laag rolt nooit zoals je tegenkomt op grotere en duurdere systemen. Hiervoor heb je hulp nodig van een subwoofer. De relatief kleine woofers van de Xeo 5 doen hun best maar je voelt de limieten. Bij een gemiddeld luistervolume klinkt de Xeo 5 homogener dan de Xeo 3. De Xeo 5 klinkt in het laag ook minder bonkig, en dus aangenamer. Dit apprecieer je bijvoorbeeld bij opnames van groepen zoals Yello (Moon on Ice).
